. در کتاب تذکره الاولیا و در ذکرِ شیخ ابوالحسن خرقانی،عطار میگوید شیخِ خرقانی بسیار آرزومند بوده است و حاجتی از خداوند میخواسته و بسیار بیقراری میکرده است.شیخ ابوالحسن بعد از مدتها مکاشفه و طلب،روزی چشمانش را به طالبان و آرزومندانِ حقیقیِ عالم میگشایند و او میبیند که آرزومندانِ اصلیِ دنیا،مشتاقانه آرزوی حق دارند و بدان رسیدهاند و در پرتو همجواری با حق،همهی آمال و آرزوهای دنیا،نه به طلبِ آن عاشقان که بلکه به طلبِ حق به درگاه آن انسانها رفتهاند.
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت